Archives

alternatief voor shampoo en een jeukende hoodfhuid: bakingsoda methode

Soms is teruggrijpen naar vroegere wijsheid beter dan moderne wijsheid. Oh had mijn oma dit maar geweten! Arme vrouw, zij geloofde onvoorwaardelijk in alles wat de moderne tijd haar te bieden had. Oma had vaak last van gekmakende jeuk op haar hoofd. Ik heb het helaas ook, vaak worden vakanties, feestjes en etentjes voor mij verpest door plotseling opkomende hevige jeukaanvallen op mijn hoofd (maar daar heb je het natuurlijk niet over in gezelschap!) Tijdens een jeukaanval krab ik mijn hoofdhuid tot bloedens toe open. Ik heb zelfs wel eens een paar uur tussendoor vrij moeten nemen van mijn werk om snel snel thuis mijn haar te wassen wegens zo’n aanval! (toen zat hebt bloed al onder mijn nagels). Teatree olie helpt, maar dat ruikt zó sterk dat mijn lief er spontaan ademhalingsproblemen door krijgt. Geen ff snel onopvallende oplossing aan de eettafel dus.

Als je een jeukende hoofdhuid bespreekbaar maakt heeft iedereen wel dé oplossing voor je, namelijk: hun eigen shampoo. Want die is goed, zij krijgen daar zelf toch ook geen jeuk van! Dus heb ik  thuis inmiddels 2 kratjes vol met verschillende goedbedoelde mij aangeraden flesjes shampoo en cremespoeling. En á minimaal €2,95 per fles (vaak nog veel duurder) zijn dat ware schatkisten geworden! Maar er is er niet eentje, ook niet de medicinale shampoos en die peperdure designershampoos, die mij niet achterlaat met de kriebels.
Shampoo totaal chemisch, een lekkere mix van superontvetters, huidverwekers, siliconen, parabenen, terugvetters, glansmiddel en en lekker luchtje. Super chemisch, ondanks ‘natuurlijke’ toevoegingen (meestal een fractie van het een of andere extract). Ook zit er een plakmiddel in wat vuil aantrekt, zodat je lekker vaak je haar gaat wassen en dus veel meer shampoo koopt. Dat wat wij ‘zeep’ noemen heeft al zo’n dertig jaar niets meer met zeep te maken, maar is een chemische detergent (superontvetter). Het haar hoeft ook niet meer schoon te zijn om schoon aan te voelen, daar zorgen de siliconen wel voor. Dus is het eigenlijk best logisch dat steeds meer mensen hier last van krijgen. Sommigen acuut, anderen, zoals ik, bij wie de overgevoeligheid langzaam opbouwt tot je op een dag ineens helemaal nérgens meer tegen kunt. Dat punt bereikte ik ongeveer twee jaar geleden. Voor die tijd was ik gevoelig, na die tijd had ik gewoon constant jeuk op mijn hoofd.

Tot 5 februari 2014.
Via facebooks  energieke vrouwenacademie kwam ik in contact met vrouwen die wat meer nadenken over wat nu echt gezond is, groen en natuurlijk is, die open staan voor oplossingen,  die out of the box denken, en die tijd willen investeren in het anders doen van de dingen in het leven waarvan blijkt dat die op de huidige manier niet goed voor hen werken. Daar merkte ik dat er een boel vrouwen zijn met hetzelfde shampoo/jeuk probleem. En ook zag ik ineens dat er een boel dames zijn die hun haar helemaal nooit meer met shampoo wassen, en die na een paar weken doorbijten uiteindelijk prachtig glanzend, vol en dik haar kregen, net als onze overgrootmoeders vroeger hadden! Niks vet, niks jeuk, niks stank! Ook las ik er tips om mijn haar op een heel andere manier te gaan wassen en jeukvrij te worden.

Een van de zeeploze manieren is de bakingsoda methode, ook wel de no poo methode genoemd.

Ik ben daar op woensdag 5 februari 2014 mee begonnen en al is het wat raar, het werkt!

Het Principe

Op een milde manier herstellen van de natuurlijke staat van haar en hoofdhuid. Het haar is gewend geraakt aan zeer ontvettende chemische shampoo en je hoofdhuid is gewend om dit te compenseren met extra talgaanmaak. Die balans moet zich herstellen. Het kan een paar weken duren voordat haar en hoofdhuid zich aan deze zeer milde methode van reinigen hebben aangepast.  Je haar kan de eerste weken iets vettig aanvoelen. Houdt moed. Als je hier doorheen bent, maakt je hoofdhuid veel minder talg aan en wordt de tijd tussen wasbeurten steeds langer en langer. Deze methode werkt ook heel goed tegen hoofdschimmels, roos en andere huid-ellende op het hoofd. Uiteindelijk bereik je de natuurlijke staat van je hoofdhuid, jeuk en roos vrij!  Je haar is dikker, voller en gezonder, en dat zie je!

Wat heb je nodig

verbluffend weinig: 1 eetlepel baking soda/zuiveringszout, kokend water en een spuitfles.

baking soda van het merk arm & Hammer, voor 2 euro te koop bij tokos. niet verwarren met bakpoeder, da’s iets heel anders! 

 

Recept:

  • – doe 1 eetlepel baking soda in een mok.
  • – Schenk een beetje kokend water erop en roer meteen om tot het niet meer bruist.
  • – Even laten bezinken en als je nog wit poeder ziet dan weer wat kokend water erbij doen en roeren.
  • – Ga hiermee door tot de soda niet meer bruist.
  • – Laat iets afkoelen.
  • – doe het in een lege spuitfles.
  • – Vul de fles aan met warm water.
  • – klaar voor gebruik!

Gebruik

Gebruik de baking soda shampoo op droog haar. Spuit het vooral op de hoofdhuid, want daar is het het vetst. Masseer het heel goed in met de vingertoppen. Neem hier de tijd voor en doe de gehele hoofdhuid. De shampoo moet goed in contact komen met het vet op huid en haren. Laat het nog zeker 3 minuten inwerken daarna uitspoelen.  De eerste paar keer kan je haar heel droog en stug aanvoelen, dat gaat over.
Als je haar niet lekker schoon is na het wassen, masseer dan de volgende keer wat langer door en/of laat het mengsel langer inwerken. Vindt je eigen perfecte manier.
Je kunt eventueel een paar druppels etherische olie toevoegen aan deze ‘shampoo’ maar houdt hierbij wel rekening met de eigenschappen van de etherische olie. Geuren als lavendel, ylang-ylang, of passievrucht zijn heerlijk, maar je kunt het ook heel goed zonder luchtje doen.

Cremespoeling

Als je haar stug aanvoelt (bij mij de eerste keer wel) dan kan je het na het wassen naspoelen met appelazijn. Het moet echt specifiek appelazijn zijn, dat werkt zeker 50% beter dan gewone azijn. Het is te koop bij eco-winkels. En nee, dan ruikt je haar niet zuur! Doe een flinke scheut appel azijn in een beker of flesje, vul het aan met dezelfde hoeveelheid water en spoel je haar hiermee. Even laten inwerken, uitspoelen en klaar! Gewone azijn kan ook, maar vooral appelazijn laat je haar mooi glanzen en de azijn lost alle laatste restjes vet en bakingsoda op.

Wát een ontdekking en in een klap minstens 75% minder jeuk. Wow!

Mijn no poo ervaringen vanaf 5 februari 2014

 

1e keer
Mijn haar voelt na de eerste keer no poo aan als een en al klit en touw. Waarschijnlijk ook omdat ik gewone azijn gebruikte. na het wassen bleef ik achter met een gloeiende hoofdhuid van al het inmasseren, maar nee: GEEN JEUK! Mijn haar was dan wel wat stugger, maar had ineens wel enorm veel volume. En ook de volgende dagen heb ik geen jeuk gehad, behalve één plekje toen ik een regenbui op mijn kop kreeg.
2e keer
Gisteren één jeukplekje na die regenbui. Ik heb de plek licht gemasseerd met een beetje bakingsoda mengsel (want ik had een hele fles gemaakt) en ja hoor: jeuk weg! Niet meer teruggekomen! Zojuist mijn haar voor de tweede keer met bakingsoda gewassen. Voelt lekker en mijn haar is opzienbarend minder stug dan de vorige keer.
Het enige nadeel wat ik kan bedenken:
Ik mis het shampoo gevoel, en het schuim. We hebben geleerd dat dát wassen is, met veel shampoo en veel schuim. Overigens is dat schuim  kunstmatig en door de jaren heen steeds meer en meer toegevoegd aan onze wasmiddelen, maar ja, we zijn het inmiddels wél gewend: schuim = schoon (denken we).  Dat is dus een idee wat ik moet gaan afwennen.
Ik zal deze no poo methode blijven gebruiken, afgewisseld met andere natuurlijke wasmethodes, tot mijn haar zo gezond is geworden dat ik nog maar heel af en toe hoef te wassen.

blaasontsteking zelf genezen en voorkomen

To pee or not to pee, that is the question!

Ineens voel je het: je hebt aandrang om te plassen, maar als je plast zijn het maar een paar druppeltjes, al dan niet met bloed. En het doet zeer alsof je kokende glassplinters plast. Het doet zó vreselijk veel pijn, pijn tot in je voetzolen, pijn tot in je kaken! Je voelt je ellendig, koud en rillerig. Oh nee hé, blaasontsteking! (Cystitis/urineweginfectie)

Ik heb al blaasontstekingen vanaf mijn zevende, tot ik zo’n tien jaar geleden eindelijk doorkreeg wat ik fout deed en wat ik moest doen om het te genezen. Nu heb ik er al jarenlang geen last meer van. Ik zal je dus vertellen wat ik inmiddels weet, en wat je zelf kunt doen om die nare blaasontstekingen te voorkomen en te genezen. Mijn methode wordt inmiddels door heel veel vriendinnen, kennissen en collega’s met succes toegepast, dus ik kan gerust zeggen: het werkt!

De oorzaak:
Even kort door de bocht, op internet is er al genoeg info over te vinden.
In de endeldarm bevinden zich bacteriën, waaronder de Escherichia Coli. Die bacteriën horen daar te zijn. Tussen de anus en de vagina zit maar een klein stukje huid: het perineum. Het gebeurt dus soms dat de bacteriën die in de anus thuishoren onverhoopt terecht komen in de urinebuis. Nu is de urinebuis bij vrouwen veel korter dan bij mannen en hoe korter de buis, hoe sneller de bacteriën in de blaas terecht komen. Blaasontsteking is dan ook altijd beschouwd als vooral een typisch vrouwenkwaaltje en werd/wordt als zodanig nooit zo heel erg serieus genomen. (Brandende blaas, huisvrouwen ongemak, kou op de blaas…). Dat zou wel moeten want als die bacteriën via de urinebuis in de blaas terecht komen gaan ze zich daar als een gek vermenigvuldigen en het  resultaat is een infectie: Blaasontsteking. En blaasontsteking is een hele agressieve ontsteking die via je blaas kan doorslaan naar je nierbekken. Vat het niet licht op: een blaasontsteking is erg pijnlijk, maar een nierbekkenontsteking is echt heel gevaarlijk!

Hoe herken je een blaasontsteking:

Dat verschilt. Sommige vrouwen voelen er niet zoveel van, anderen (ikke dus) slaan dubbel van de pijn. De bekendste klachten zijn:

  1. constante aandrang om te plassen
  2. hele kleine beetjes plassen, soms maar een paar druppeltjes
  3. pijn bij het plassen, of een branderig gevoel. Soms en beetje, soms heftig, soms voelbaar tot in de voetzolen of de kaken
  4. soms bloed in de urine
  5. rillerig gevoel/koorts
  6. pijn in de onderbuik
  7. troebele/donkere urine

Genezen:
Voor alle duidelijkheid: Het is bij een beginnende blaasontsteking niet nodig om een antibioticakuur te nemen, maar wél als je al langere tijd met de blaasontsteking rondloopt, of als de ontsteking blijft aanhouden. Neem in dat geval gewoon geen risico en ga naar je huisarts, voor een antibioticakuur. Die kuren zijn door de jaren heen steeds zwaarder geworden omdat de bacteriën steeds resistenter zijn geworden. De huisarts zal je vragen om ‘een gewassen plas’. Dit betekent dat je eerst een klein beetje urine moet laten lopen voordat je de rest in een schoon potje plast. De eerste plas van de ochtend is het beste, daarin zitten de meeste bacteriën. Als je vaker last hebt is het handig om altijd een bij de apotheek verkrijgbaar afsluitbaar containertje paraat te hebben. (anders is het zo zonde van je dure tupperware!)

Als je bij de eerste tekenen van een blaasontsteking onderstaande stappen uitvoert dan heb je een hele grote kans dat je daarmee kunt volstaan en al binnen een ochtendje flinke verbetering merkt. (werkt in ieder geval al jaren goed voor mij en mijn vriendinnen, kennissen en collega’s!)

Je hebt 3 dingen nodig:
A – Solidago complex van dr. Vogel
B – extra geconcentreerde cranberry pillen. Ik gebruik cranberry Xtra van Lucovitaal, maar het merk maakt niet uit, als het maar extra geconcentreerd is.  De pure cranberry zonder overige toevoegingen volstaat.
Solidago is vochtafdrijvend, en in Cranberry zit een enzym wat de urine voor de Escherichia Coli bacterie ongeschikt maakt om zich te vermenigvuldigen.  Ik ben geen fan van het wegdrinken van liters cranberrysap. Je weet nooit of er wel genoeg van het juiste enzym in een fles cranberrysap zit en moet echt meerdere  flessen wegwerken voor het en beetje resultaat geeft. Plus het is mij te zuur en al dat zuur moet je later ook weer via je arme beschadigde urinebuis uitplassen!
C – liters Water!

Wat moet je doen:

  1. vul 2 literflessen met water, en per fles 20 druppels Solidago. Flink doordrinken tot beide flessen leeg zijn. (en geloof me, dat is best zwaar!
  2. slik tegelijk een dubbele aanbevolen dosis van de cranberry pillen en herhaal dat nog 2 x, om het uur.
  3. Plassen, plassen, plassen en spoelen, spoelen, spoelen! Je zult merken dat het plassen vrij snel al makkelijker gaat, en minder pijn gaat doen.

Blijf de rest van de dag lekker thuis, drink een paar dagen extra veel water en blijf je blaas schoonspoelen.

Tips om je wat comfortabeler te voelen:

  1. Slik een pijnstiller (ligt voor de hand, maar niemand denkt eraan!)
  2. Maak een warme kruik en ga daarop zitten, echt, het verlicht de pijn.
  3. Houdt je voeten warm. Een kruik onder je voeten helpt (er loopt een zenuwbaaan van blaas naar de voetzolen).
  4. Als plassen erg pijn doet helpt het om tijdens het plassen warm water langs je … te laten lopen. Zo spoel je ook meteen de dode bacteriën weg!

Voorkomen is beter dan genezen:

  • Ga plassen als je aandrang voelt, houdt je plas niet op.
  • Neem de tijd om te plassen, plas rustig (niet teveel persen) en plas ook je blaas helemaal leeg tot de laatste druppel.
  • Na het toiletbezoek altijd van voren naar achteren afvegen, nooit andersom, anders veeg je die anus bacteriën zó je vagina in en richting urinebuis.
  • Draag geen stringetjes! het stukje stof schuift heen en weer en vormt een directe (vaak vochtige en broeierige) verbinding tussen de anus en de plasopening. Sinds de dames strings zijn gaan dragen zijn blaasontstekingen en vaginale infecties flink toegenomen.
  • Draag geen synthetische slipjes. katoen met lycra kan wel, maar geen polyester of viscose  aan je kruis.
  • Hoe modern het ook mag zijn: geen anale sex, ook niet met vingers enz. om overduidelijke redenen. (achter moet achter blijven, voor blijft voor).
  • Na de sex niet in slaap vallen, maar altijd eerst even gaan plassen, hoe moe je ook bent.
  • Geen natte lappen aan je kruis, houd bij zwemmen dus rekening met je blaas en verwissel je natte badpak voor een droge als dat mogelijk is. (een pareo kan uitkomst bieden)
  • Zorg dat je altijd cranberrypillen bij je hebt en slik ze van tevoren, als je iets gaat doen waarbij de blaasgevoeligheid kan toenemen, zoals sauna, zwemmen, sex enz.
  • Neem op vakantie altijd cranberrypillen en Solidago mee. Dit heeft voor mij al menige vakantie gered!
  • Houdt je voeten warm. klinkt raar, maar denk aan die zenuwbaan die van je voetzolen naar je blaas loopt. Draag slippers of sloffen als het koud is en in het zwembad en loop op vakantie niet blootsvoets over koude tegels.
  • Bij de eerste tekenen van blaasontsteking begin je meteen met het innemen van extra cranberrypillen, en Solidago met veel water.

Tips van Tinkie:

Ik weet niet hoe het bij jullie gaat, maar ik als ik een blaasontsteking krijg merk ik dat meestal s’morgens heel vroeg, Die rot bacteriën hebben zich dan lekker de hele nacht kunnen vermenigvuldigen, tot ik wakker wordt om te gaan plassen en merk dat het goed fout zit. De winkels zijn dan nog lang niet open en ook mijn huisarts ligt dan nog op één oor. Ik zorg er dus altijd voor dat ik Solidago en Cranberry in huis heb, het ligt in mijn ladenkastje op het werk, en zit standaard in mijn toilettas voor in de sauna, zwembad of voor op vakantie. Ook heb ik altijd een paar cranberrypillen in mijn tas, voor onderweg. Cranberry zit tjokvol vitamine C, dus je kunt het ook iedere dag, in een normale dosis, slikken.

Slik voordat je naar sauna, zwembad of ergens logeren gaat een flinke dosis cranberry. Helpt een boel ellende te voorkomen.

Op vakantie doen we dingen die we naders niet doen. We lopen uren in een nat badpak , eten anders, we drinken vaak meer alcohol en hebben vaak extra veel sex. Ik slik op vakantie zo wie zo iedere dag mijn cranberrypil. Het helpt me alweer jaren om een blaasontsteking te voorkomen.

Onthoud de medische term voor blaasontsteking: Cystitis. Alle apothekers in de wereld kennen dit woord en weten precies hoe ze je kunnen helpen.

Vond je dit een interessant stukje, laat je dan een reactie voor me achter?

naar het Nationaal Ballet

Ik heb in mijn leven maar één groot voorbeeld gehad en geaccepteerd, mijn beste vriendin, surrogaat moeder, toetssteen, relativeerster, slimme oplossingen vindster, rommelmarkt-fanaat en stoffenmarkt-vriendinnetje: tante Barbara. Alhoewel tante Bar twintig jaar ouder was dan ik waren  wij vanaf mijn vroegste jeugd vriendinnetjes (en dat is dus zo’n 48 jaar lang!). Eerst in een volwassen/kind verhouding, later meer als gelijken. Helemaal gelijken waren we pas vanaf het moment dat ze mij eindelijk toestond om de rekening voor de lunch of koffie enz. te betalen. Helaas is Bar in mei 2012 veel te vroeg gestorven, en ik mis haar nog iedere dag. Mijn tante Barbara was van oorsprong Engelse, afgestudeerd aan The Royal Ballet Academy (geloof ik) en haar hele professionele leven draaide om klassiek ballet, dansen, musicals en choreografie.

Van haar heb ik de liefde voor het ballet meegekregen want ballet spreekt bij een klein meissie natuurlijk heel erg tot de verbeelding (nog steeds overigens). Ik volgde klassieke balletlessen van mijn vijfde tot mijn tiende en nee, zo’n schattige roze en tutu wilde kreeg je in de sixties/seventies echt niet hoor. Ik heb daarna mijn hele verdere leven wel de een of andere vorm van dansen gedaan, tot mijn knieën het begaven.
Mijn lief Pieter heeft sinds zijn jeugd ook een band met ballet (waar vind je zo’n man!) en iedere kerst bedenken we te laat dat we eigenlijk wel naar het kerstballet wilden. Dit jaar waren we er vroeg genoeg bij om nog kaartjes te bemachtigen voor Sleeping Beauty van het Nationaal Ballet, en vonden we redelijk goede plaatsen op het 1e balkon links. Pieter vroeg zijn beide nichtjes om mee te gaan, mijn neefje Quinten had geen interesse.

Gisteravond was het eindelijk 28 december en zijn we met Una en Liv naar dit ballet geweest. Una en Liv zagen er prachtig uit voor deze gelegenheid, Una bleek een strak jurkje en op hoge hakken ineens geen klein meisje meer, en ook Liv schitterde een glitter rokje met glitterschoentjes en mooie krullen in haar lange haar.
We dachten de meiden leuk mee uit eten te nemen, maar het bleek zó loeidruk en hectisch in de stad dat we geen tafel konden krijgen bij
Vapiano, het restaurant wat we wilden.

Uiteindelijk zijn we terecht gekomen in een pizzarestaurant tegenover de Stopera. De ontevreden gezichten van de overige gasten, die met de armen over elkaar aan lege tafels zaten te wachten, hadden ons moeten waarschuwen: er was iets niet helemaal oké in die tent. De bediening bestond uit een man en en vrouw en die waren met van alles bezig, ook onderling ruziemaken, maar zij kwamen nadat se je de tafel hadden gewezen geen menu brengen of je bestelling opnemen. Via een raam kon je zien dat er maar één kok in de keuken was. Tijd om nog voor de voorstelling een ander restaurant te zoeken was er niet en uiteindelijk hebben we een uur op ons eten moeten wachten (2 pizza’s, een lasagne en en stukje vlees met frites, normaliter in een kwartiertje op tafel). En maar op de klok kijken! Toen het eten eindelijk kwam waren we allemaal zenuwachtig en hadden we nog een kwartiertje om het op te eten, (arme Una met die hete lasagne!) Kauwend op onze laatste hap raceten we het restaurant uit.

En toen snel, snel naar het Muziektheater. Wat is het daar toch mooi, gelegen aan de Amstel, een en al rood pluche en grote trappen, dames met hoge hakken en glitterjurken… Je voelt je dan echt uit!

Het ballet was mooi om te zien, met grootse decors en draperieën en prachtige kostuums, maar 3 uur is best een hele zit! 
Kijk, ik ben dus opgegroeid met ballet. Bij Bar stond altijd wel een of andere balletfilm op en ik ben vaak naar voorstellingen of generale repetities geweest. Ik weet dus best wat ik mooi vind. Eerlijk gezegd vond ik deze uitvoering van ons Nationaal Ballet best oké, maar niet fantástisch. Pieter vond hetzelfde.  Ik las wel hier dat het ook voor de dansers een moeilijke opgave is geweest en dat deze choreografie weinig ruimte laat voor interpretatie en uitbelding. jammer. De nadruk lag dus op techniek, en die was volgens mij dan ook best moeilijk om uit te voeren. De sleeping beauty zelf had het volgens mij echt heel erg zwaar, zij moest vaak en langdurig op één been op de spits staan, wat technisch heel erg knap is en een enorme krachtsinspanning vergt (gezien het trillen van haar handen en verbeten glimlach).  Maar het lyrische, het betoverende, het sprookje, het echte dansen, dat vond ik een beetje ontbreken.

De halve eerste acte heb ik zitten denken: “wanneer begint het nou eigenlijk” want de mensen op het podium liepen maar een beetje door elkaar, deden vage dingen met grootse gebaren, wapperden met vlaggen of met hun handen, keken bedenkelijk, liepen af en aan met kussentjes met daarop geschenken die nergens heen gingen, liepen heen en weer met een of ander voorwerp, zoals een schriftrol of een lantaarn op een stok, of solden met een babypop en showden vooral hun kostuum. De goede en de slechte fee zagen er prachtig uit, al lachten de slechte fee en haar helpers teveel om echt eng te zijn. Wel mooie effecten toen de slechte fee opkwam in een soort koets, gedragen door haar helpers, en met knallen en rook…  Die arme Liv schrok ervan.
Vooral de scene waarbij Doornroosje al dansend in slaap valt vond ik erg mooi.

Dat heen en weer geloop op het toneel kwam ook in de tweede acte en in de derde acte weer terug. Onrustig!

De tweede acte beeld een scene uit in een later tijdperk, volgens mij vlak voor de Franse revolutie. We zien een groep mensen in een bos, onduidelijke dingen doen en weer zo doelloos door elkaar lopen. Een mevrouw danst (wat haar rol is is niet duidelijk) en jongemannen doen iets met geweren en eentje krijgt op het laatst een lel met een zweepje van die mevrouw… maar waarom is niet duidelijk. Misschien denk ik er gewoon teveel bij na, maar wie is wat en wat doen ze en waarom doen ze dat? Geen idee.
( later bijgevoegd: ja duh, ik heb NU het programmaboekje doorgelezen. En daarin worden dansstijl, personages en de verhaallijn uitgelegd.  Als ik dat nou meteen had gelezen! Maar we waren laat en het was schemerig en de lettertjes waren klein (c.q. ik had mijn leesbril niet bij me…)
Dan komt de prins op en dat is heel grappig want deze prins had zo’n overdreven grote bobbel in zijn maillot dat er overal in de zaal gegiecheld werd. Hilarisch! In zo’n witte panty met zo’n kort taillehesje kan je natuurlijk niet veel verbergen. Maar hij had wel imponerende bilspieren! Doornroosje, you lucky girl! Aan het einde is Doornroosje gevonden en wakker gekust, heb ik ook een tukkie gedaan, is iedereen weer op de been en dat is dan eigenlijk het einde van het verhaal: En ze leefden nog lang en gelukkig, en een regen van gouden glitters daalt neer op het toneel. 

Dan komt de derde en laatste acte waarin het feest is. Ik neem aan dat het dus het bruiloftsfeest is, maar dat wordt niet duidelijk. Er zijn sprookjesfiguren en gemaskerde dieren en een sultan en een paartje in het blauw waarvan ik geen idee heb wat dat moet voorstellen. De poezendans is erg leuk, roodkapje en de wolf ook wel en iedereen doet nog een paar extra dansen.  Eén danser stak met kop en schouders boven de rest uit. Zijn performance was echt mooi om naar te kijken, vloeiend, krachtig en passend binnen de accenten van de muziek. Maar wat zijn rol in het verhaal nu was? Geen idee.

Kortom: mooi om naar te kijken, beetje teveel onrust op het toneel.
Ik zou nu ook wel weer eens het zwanenmeer willen zien…

 

Babyliss Curl Secret voor kort haar

Mezelf voor Sinterkerst cadeau gedaan: de nieuwste,  hotste gadget op haarstylinggebied

De Baybliss Curl Secret C1000E

Dit is wat Babyliss er over te zeggen heeft:

‘De Curl Secret is de eerste krultang die op een eenvoudige manier automatisch het haar krult en zorgt voor schitterende krullen met een langdurige fixatie. De keramische coating zorgt voor zachte en glanzende krullen. De temperatuur is aan te passen aan het haartype en de timer kan voor 3 verschillende kruleffecten zorgen (grove, compacte & waves). Wanneer de krul is gecreëerd zal het geluidssignaal dit aangeven.

  • Krultang die het haar volledig automatisch krult
  • Eenvoudig, veilig & snel verschillende krullen
  • AUTO CURL technologie & keramische coating
  • Schitterende krullen met een langdurige fixatie’

Ik ben een meisje van de 80’s, de tijd van grote bossen haar met stevige permanent-krullen , en gelukkig! the eighties zijn weer helemaal terug, kijk maar naar de rokjes!  Dus  dat betekent eindelijk bye bye aan dat saaie gladde sluike haar (Jennifer Anniston bedankt!). Mij staat het niet.

Krullen maken een comeback, ( so do aangeknipte mouwen, schoudervullingen, kuitlange rokken met laarzen en imitatie leren rokjes en broeken) maar na mijn laatste permanent fiasco (lees er alles over in mijn blog) weet ik dat als ik nog krullen wil, ik ze toch echt zelf in moet zetten. In ons vochtige winderige Hollandsche klimaat blijven krullen nooit zo heel lang zitten, en met mijn kop vol haar is het krullen draaien altijd een heel karwij. (indraaien, drogen… ben ik zó anderhalf uur mee zoet). Ik ben een echte haarfröbelaar en in mijn kast liggen merdere een föhns, heteluchtborstels, Carmensets, kleefkrullers, Twingles, keramische stijltangen, keramische krultangen, en een roterende heteluchtborstels. Eerlijk gezegd gebruik ik ze allemaal (niet tegelijk). Maar nu komt Babyliss ineens met een heel nieuw soort volautomatische krullenmaker die een perfecte, snelle, lang houdbare krul belooft.  En ja… die wil ik dan natuurlijk ook proberen. De kruller werkt op een andere manier dan we gewend zijn: hij rolt een pluk haar zelf op, verwarmt het en geeft een signaal als de krul klaar is. Snel, gemakkelijk en veilig. En je kunt je er niet aan branden. Vooral dat laatste lijkt me wel heel handig. Sinds ik in de overgang zit is mijn motoriek duidelijk aan het veranderen. Mijn hand kan ineens  zomaar uitschieten waardoor ik me geregeld aan krul – of stijltang brandt. In het dingen laten vallen ben ik ook erg goed geworden. Veilig is dus wel fijn.

De Baybyliss Curl Secret is niet goedkoop. De gangbare verkoopprijs is € 129,– ook bij alle goedkope adresjes die ik ken. Voor deze prijs wil je van tevoren natuurlijk wel goed weten waaraan je begint en dus heb ik eerst op Youtube en Google mijn huiswerk gedaan.

Wat mij opviel is dat de filmpjes en recensies allemaal zijn gemaakt door jonge vrouwen met lang haar. Blijkbaar doen vrouwen in mijn leeftijdscategorie niet meer zoveel aan hun uiterlijk, of in ieder geval doen ze het niet in het openbaar?
Er zijn gelukkig veel filmpjes over dit krulfenomeen te vinden. De meiden op Youtube hebben het er maar moeilijk mee: hun 60 cm lange haar (al dan niet bij de kapper gekocht en eraan gezet) komt vast te zitten (want krultang verkeerd om), het haar loopt vast en verbrand (stekker eruit was handig geweest) of de krul is niet mooi (veel te dikke pluk genomen of eraan gedraaid). Een meisje heeft zelfs de vastzittende pluk tot op de hoofdhuid moeten afknippen! Ik was na al die horror filmpjes dus best benieuwd geworden. Baybliss brengt niet zomaar een revolutionair product op de markt, zij hebben een hele goede naam te verliezen en aan de lancering van een nieuw innovatief product zal heus de nodige voorbereiding aan vooraf zijn gegaan, denk ik dan maar. Wat mij op Youtube vooral opviel is dat de meiden wel zeiden dat ze de gebruiksaanwijzing gelezen hadden, (en sommigen vonden die nog ingewikkeld ook, wahaha)  maar dat je ze gewoon de fout in ziet gaan. Tja, als je ook 60 cm lang haar wil laten oprollen in een cilindertje en het dan nog verkeerd om doet ook, da’s vragen om moeilijkheden. Ik ben ouder en wijzer en heb vééééééééééééél meer jaren ervaring, dus mij moet het gewoon lukken.

Oké de krultang dus. Bij Bol.com gekocht, en meteen de volgende avond (pakjesavond) al in huis. De krultang komt in een mooie bijna niet open te maken doos, en is gebruiksklaar. Het ziet er meteen heel anders uit dan wat je van een krultang gewend bent. Het heeft een handgrip  die max. 3 cm open kan, met een cilinder op het einde. In die cilinder zit een spoeltje, dat spoeltje pakt het haar automatisch op en draait het om het verwarmingselement.  Het wisselt ook iedere keer van opdraairichting, de ene keer linksom, de volgende gaat rechtsom, zodat je speelse krullen krijgt.
Na een paar piepjes is de krul klaar ! Makkelijk zat. En dat is het dan ook echt: makkelijk!

 

 

8-Picture0399

deze kant altijd richting hoofdhuid!

De cilinder heeft een binnen en een buitenkant. De kant met het plaatje erop is de kant die altijd naar het hoofd gericht moet worden (de binnenkant dus). Plaatje kan je verwijderen, eronder zit het productlogo. Dat is ook meteen wat alle dames op Youtube steeds fout doen, en waardoor hun haar vast komt te zitten in de spoel. Wat ook scheelt is dat ik schouderlang haar heb, en niet van die moderne (al dan niet eigen) superlange lokken. Maar ook daar moet het echt goed mee kunnen lukken, als je je maar aan de gebruiksvoorschriften houdt. En die zijn simpel:

  1. gebruik alleen op schoon en droog haar, dus zonder stylingproduct
  2. houd de krultang met de juiste kant naar het hoofd
  3. neem een goed uitgekamde pluk haar van max. 3 cm dik
  4. meteen loslaten na het piepsignaal
  5. loslaten na het ‘het gaat niet goed’ signaal

De rest is doodsimpel. Plukje haar in de cilinder leggen, dichtkijpen, na de piepjes weer loslaten: krul!

Fotoreportage:

Picture0419

Het beginproduct: vers gewassen haar, droog en met een klein beetje L’Oreal keratinespray in de puntjes (want meerdere malen geverfd en gebleekt)

Picture0420

Het haar in secties verdelen, dat werkt makkelijker. Is wel en uitdaging want in mijn supergladde schone haar wil nog geen elastiekje blijven zitten. Begin aan de achterkant met krullen en werk naar voren.

Picture0421

driekwart klaar in 15 minuten, nu de voorkant nog.

Picture0423

moet je zien wat een krul!

Picture0425

alle krullen zijn gezet, nu even laten afkoelen.

Picture0424

close-up

Picture0430

nadat ik de krullen met mijn vingers heb doorgekamd. lekker warrig effect en een superglans. even gefixeerd met een beetje haarspray, want bij mij valt mijn haar van nature naar voren en draag het juist altijd naar achteren en uit mijn gezicht

Picture0428

Ik ben fan!

Mijn conclusie: ik ben fan!

Voordelen:

  • makkelijk in gebruik
  • lang snoer
  • warmt supersnel op
  • 2 hitte-standen: I voor voor gevoelig en II voor stug haar
  • 3 soorten krullen: slag, soepele losse krul, stevige krul
  • piepje als de krul klaar is
  • piepje als het niet goed gaat
  • zeer snel klaar (ook als je veel haar hebt zoals ik, hele hoofd in één kwartier gedaan)
  • te grote of slecht gekamde lokken worden geweigerd (dit hoor je aan het geluid) en dan moet je meteen loslaten
  • wisselt zelf de krulrichting af, waardoor het resultaat natuurlijker is
  • pakt ook miniem dunne plukjes (bijv. die je vergeten bent)
  • glanzende krullen
  • mooie grote krullen
  • haar blijft zacht
  • krul blijft zo’n 2 dagen goed zitten. Getest: a- na het krullen de borstel erdoor gehaald. Toen weer door elkaar gehusselt. De krul springt ijzersterk weer terug. b- vanmiddag boodschappen gedaan op de fiets en mijn pet vergeten. De krullen weerstaan storm en zelfs een klein beetje motregen! Vind ik toch wel indrukwekkend! c- de volgende dag nog steeds krullen!
  • schijnt ook op moeilijk krulbaar -of zeer glad haar heel goed te werken (ga ik nog uittesten op een vriendinnetje)

Nadelen:

  • kost € 129,-  dus best aan de prijs
  • niet zwaarder dan een föhn, maar na poosje krijg je toch best wel een lamme arm
  • goed in de gaten houden dat je de juiste kant naar je hoofd gekeerd blijft houden, anders zit je haar vast (is mij niet gebeurd overigens)
  • jammer dat de grootte van de krul niet zelf is in te stellen (maar dat kan natuurlijk bij een gewone krultang ook niet)
  • schoonmaak-onderdeeltje zit er los bij, dus dat is straks gegarandeerd kwijt.

hier het Babyliss tutorial filmpje:

 

5 feb. 2014 nagekomen bericht.
Omdat een collega me gisteren vroeg: zeg jij gebruikt ook die krultang van Baybliss niet meer he, ik zag het op tv’ ,  en ik echt niet begreep wat ze bedoelde ben ik het filmpje van Tros Radar even gaan bekijken. In dit filmpje word deze krultang gehekeld omdat hij het haar zou verbranden, zou vastlopen, te heet wordt en weet ik al niet wat. Er kwam zelfs een ‘professionele kapster’ aan het woord om het ding af te kraken (maar waarom dan bij iemand thuis en niet in de kapsalon, ‘thuiskapster’ denk ik dan…) .
Ik snap al het gedoe niet.
Ik gebruik het sinds december bijna iedere week en heb echt nergens last van. Ik heb mooie krullen, ze glanzen en blijven lang zitten. Krijg geregeld complimenten! Ik ben in een kwartiertje klaar, heb geen vastzittende plukken, geen rook of ander ellende meegemaakt. Als ik de klachten in het filmpje bekijk dan vindt ik ze eigenlijk een beetje lachwekkend.
– Het ding wordt heet. ja duh, het is een krultang, die hoort heet te worden. de handgreep blijft gewoon koel, alleen het gedeelte wat krult, ja dat wordt inderdaad aan één kant heet. Ik stel voor dat men daar dan vooral geen vingers in steekt. Anders dan bij een gewone krul of stylingtang (met het goeiendhete gedeelte gewoon aan de oppervlakte) moet je bij de Curl Secret wel echt erg je best doen om je eraan te kunnen branden.
– Er komt rook van het haar. Geen idee hoe ze dat hebben gedaan (ik vermoed dat het haar niet schoon is, of misschien niet helemaal droog of dat er een stylingproduct is gebruikt?) want ik heb de mijne nu op alle hittestanden geprobeerd en mij is het niet gelukt om rook te produceren of mijn haar te verbranden.
– Het haar komt vast te zitten. Bij mij nog nooit gebeurd. Moet je natuurlijk wel gewoon goed de gebruiksaanwijzing volgen, en zeker bij erg lang haar moet je de lok haar eerst kammen voordat je het in de kruller stopt. Je moet de lok niet draaien en vooral niet te dikke plukken gebruiken. Én meteen loslaten als je het waarschuwingspiepje hoort.
– Wat voor een ‘professionele kapster’ is dat, die al van drie klanten het haar heeft verbrand? Is she for real? Is ze wel kapster?  Ik ben dat niet, ik ben geen kapster maar gewoon iemand die het leuk vindt om met haar haar te tuttelen.

Echt ik snap alle drukte niet. Ik vind het nog steeds het leukste product om krullen mee te maken wat sinds lange tijd op de markt is gekomen, alleen een beetje prijzig.
Ik ben, ook na 2 maanden wekelijks gebruik, nog steeds fan! 

drink je fit!

Zojuist gekocht en meteen uitgeprobeerd: de Princess mini blender. De Kijkshop heeft verbouwingsuitverkoop en ik had nog een tegoedbon liggen.

Dit soort machientjes wijkt af van de traditionele blenders omdat je er geen aparte mengbeker gebruikt. Mengen, blenden en drinken doe je uit dezelfde beker. Spaart tijd, ruimte en vooral: afwas!

Hoe werkt het: Je hebt een hardplastic beker met een schroefrand, en een dop waar het hakmes in zit.  Je vult de beker 3/4 met fruit, melk , yoghurt enz. Je schroeft de dop met het hakmes aan de binnenkant op de beker, en zet dan de hele boel ondersteboven in de houder. (de houder is de motor) Je draait de beker tot die contact maakt en dan gaan de messen loeisnel draaien en wordt de inhoud gemixt of gehakt/gemaald. Vreselijk handig. Je kunt er smooties of shakes mee maken of sausjes/pastasaus maar ook bijv. koffie, noten of kaas mee malen.  Ik ben al een expert want gebruik al jaren heel intensief de Magic Bullet, maar daar beginnen nu stukjes af te breken. De Princess mini blender werkt volgens hetzelfde principe, maar is dus wél ff de helft goedkoper.  Er zitten dan ook wat minder accessoires bij, bijvoorbeeld geen sapcentrifuge. Maar dat sapcentrifuge-gedeelte gebruik ik van de MB toch ook al nooit. Juist het feit dat je maar één beker nodig hebt om de shake in te maken, en het er er daarna meteen uit te drinken vind ik fijn. Scheelt weer afwas. Uit ervaring weet ik dat voor mij 4 bekers in div. maten meer dan genoeg is.  Wat ik als gadget freak echt leuk vind is dat je er een dubbelwandige beker bij krijgt, die  je kunt invriezen. Als je die beker dan vervolgens gebruikt om smoothies mee te maken bevriest de inhoud mee en krijg je een ijsdrankje/frozen drink/slushie. (moet ik nog uittesten, staat nu in de vriezer!)

Ik heb de mini blender gekocht om op mijn werk te zetten om daar iedere dag een fruitshake te maken. Beter vers dan al dat kant en klare spul! Vers vind ik ook veel lekkerder.

Tip: koop nu flink wat vers zomerfruit en vries dat in, schoongemaakt en in stukjes, oor later. Je kunt het gewoon bevroren gebruiken. In de winter is er immers geen verse aardbei, ananas, watermeloen, perzik, framboos of blauwe bes meer te bekennen!

 

 

 

 

Update 27/9.

Oké ik begin me ernstig af te vragen hoe gezond dit nu eigenlijk is, die fruitsapjes. Ik merk namelijk sinds ik ermee begonnen ben dat ik na het drinken van zo’n shake vaker wel dan niet flink last krijg van als lava opborrelend maagzuur, misselijkheid, diarree, opgeblazen gevoel en knetterdarmen. Met of zonder zuivel, pijn doet het! Gezond blijkt dus best een relatief begrip: wat gezond is voor de een, veroorzaakt zomaar een maagperforatie bij de ander. Ik was eigenlijk altijd al niet zo van de fruitdrankjes en de jus, en nu laat het betere “luister naar je lijf’ zich gelden.  Luisteren Katinka! Als regelrechte bloedgroep O jager-verzamelaar gedij ik beter op proteïne en op dierlijk vet. Geef mij maar een lekker stukkie dood beest, medium rare! Nootjes erbij, blaadje sla… niks aan de hand! Maar voer je me zuivel, fruit, aardappelen of granen, dan krijg ik al vrij snel problemen. Zucht, ik neem maar weer een maagzuurremmer…

 

 

zelf een hoepel maken: versieren

Een hoepel maken is makkelijk en goedkoop. je hebt al een goede hoepel voor een paar euro. Het meeste geld ga je daarná pas uitgeven, aan de versiering.

Het versieren van een hoepel heeft meer dan één functie:

  1. versteving
  2. bescherming
  3. verzwaring
  4. grip
  5. uiterlijk

je wilt natuurlijk een leuke hoepel met kleurtjes en glitters, maar wat je je moet realiseren is dat je oefenhoepel heel vaak op de grond zal vallen, en dat hij dus absoluut zal beschadigen. Glittertape en metaaltape is heel zwak en ik zou dan ook niet teveel geld besteden aan dure tapes. Bewaar die toeters en bellen maar voor later, voor je professionele danshoepel. Ik ken zelfs iemand die haar oefenhoepel helemaal niet heeft versierd, alleen een beetje griptape, verder niets. Maar dat je hoepel er een beetje leuk uitziet is natuurlijk wel fijn om mee te oefenen.

Versteviging is wel belangrijk. Door de hoepel te omwinden met bijvoorbeeld Ductape (tegenwoordig o.a. bij Action te koop als design-tape in leuke dessins en kleuren) windt je als het ware een verstevigende spiraal om je hoepel, waardoor hij beter tegen stoten kan. Ductape alleen is nogal glad, en vooral als je nog aan het leren bent om te hoepelen is grip heel belangrijk. Grip voorkomt dat een te gladde hoepel langs je kleding wegglijdt. Professionele hoepels worden  getaped  met ‘gaffa tape/gaffertape’, dat heeft de beste grip en is oersterk. Bij www.baxshop.nl is het niet duur als je je beperkt tot zwart of wit. Wij hebben goede ervaring met deze shop. Er zijn ook leuke kleurtjes te koop, maar daar betaal je wel een hogere prijs voor. Ik kocht neon roze 2,5 mm en zwarte 19 mm tape. Vind je gaffa tape te duur, dan kan je kiezen voor bijv. Tesa Power perfect tape, te koop bij o.a. Gamma voor een 3 euro per rolletje. (op een rolletje zit 2,75m tape, per hoepel heb je zeker 5 tot 6 meter nodig, dus dan zit je alweer op 6,- ). Deze tape is iets gladder dan gaffa, maar wel goed bruikbaar. Wat je eventueel ook als griptape kunt gebruiken is afplaktape of papiertape, zoals bij mijn wit-lila hoepel, op de foto. Het papiertape is wel erg kwetsbaar, dus ik heb de randen goed afgeplakt met electriciteitstape.

Ductape, gaffa -en powertape zijn gemaakt van katoen of ander weefsel, overdekt met kunststof. Hoe dichter het weefsel, hoe beter de grip (en hoe hoger de prijs) Afplaktape is een medium-sterke tape op papierbasis. Wat je ook  kunt gebruiken is elektriciteitstape, dat is te koop in leuke kleurtjes en kost bijna niets. Het is wel een hele gladde tape, maar als je het afwisselt met een griptape krijg je een goed resultaat.Wat ook goed bruikbaar is is hockey of tennistape. Dat is een katoenen tape die sporters gebruiken om het handvat van hun stick of racket meer grip te geven. O.a. te koop bij sportwinkels. (Decathlon, Perry sport). Online is het er ook in leuke kleurtjes. Tik maar eens: hockeytape kopen in bij Google. De randen zijn wel kwetsbaar, dus die moet je weer afplakken.

let op: er bestaat ook ‘griptape’ wat anti-uitglijtape is en gebruikt wordt op vloeren, traptreden en skateboards. Dat is een soort heel grof schuurpapier en dat wil je niet om je hoepel (auw!)

Dat tapen lijkt gemakkelijk, maar het blijkt nog best lastig om de windingen zo’n beetje op gelijke afstanden te krijgen, en om kreukels te voorkomen. Hier een youtube filmpje over het versieren van je hoepel. Maar er zijn veel verschillende manieren om het te doen, en iedereen heeft zo zijn eigen methode. Waar je bij tape op moet letten is dat je niet een te brede tapesoort neemt. De standaard Ductape maat is 50 mm, maar dat is gewoon te breed om zonder kreukels te verwerken op je hoepel (maar bij een oefenhoepel maken een paar kreukels niet uit hoor). Beter neem je een tape van zo’n 25 mm of nog smaller. Breedtes afwisselen geeft ook een leuk effect.

Volgorde:

  1. De zwakste tape eerst. Metaal tape, glittertape of papiertape. Als je deze zeer kwetsbare tape wilt gebruiken dan doe je die altijd het eerst. Deze tape stretcht niet, waardoor je altijd dezelfde gelijkmatige afstand zult houden tussen de windingen.
  2. De ‘leuke kleurtjes’tape. Neem niet teveel kleuren, dat ziet er maar rommelig uit. Als je bovenstaande tape hebt gebruikt, plak de kleurtjestape dan over de randen van de meer kwetsbare tape.
  3. De griptape doe je altijd als laatste. je kunt de windingen volgen, of juist averechts gaan. Tip: als je niet genoeg griptape hebt kan je ook alleen maar de binnenkant van de hoepel met griptape doen. Dat is namelijk toch het enige gedeelte wat in aanraking zal komen met je kleding, en dus grip nodig heeft. Je volgt dan gewoon de hele cirkel van de binnenkant, zoals je zou doen als je met een meetlint de omtrek aan de binnenkant van je hoepel zou opmeten.

Als je hoepel te licht is, kan je hem zwaarder maken door meer tape te gebruiken.

Hierbij een foto van mijn bakje vol met diverse tapes, bijna allemaal gekocht bij Action. Inmiddels heb ik daar ducktape in nog veel meer kleuren en printjes (oa. rose met paarse panterprint) kunnen scoren! De Tesa powertape kocht ik bij Gamma. het is daar te koop in primaire kleuren, wit en zwart.

1-IMAG0227

Dit zijn de 2 hoepels die ik zelf heb gemaakt:

4-IMAG0233

eerste zelfgemaakte oefenhoepel, paarse papieren afplaktape, afgeplakt met witte elektriciteitstape, beiden gekocht bij Action

3-IMAG0230

tweede zelfgemaakte oefenhoepel: beige-bruin-zwarte design-tape in dierenprint (Action) afgewerkt met Tesa power perfect tape zwart (Gamma).

Zelf een hoepel maken: hoe maak ik een hoepel

Zelf een hoepel  maken is best te doen.  het komt neer op:  snijd de buis op maat, verbindt de uiteinden met het koppelstukje, versterk de verbinding met Ducttape, versier de hoepel. Makkelijk zat dus!

Zie ook: mijn blog over het versieren van je hoepel en Blog over het meten van hoepels:

De moeilijkheid ligt in het bij elkaar vinden van de juiste onderdelen, maar met onderstaande uitleg moet het je lukken.

Je kunt 2 soorten hoepels maken: een zware (zwarte tyleen buis) voor beginners  die niet kunnen hoepelen, of om heupen en taille extra mee te versterken, of een  lichte hoepel (gele pvc buis) voor degenen die gemakkelijk kunnen hoepelen, en om hand-kunstjes mee te doen.
Geloof me, je ziet en voelt na zo’n vier keer een half uur hoepelen al verschil!

Ik bedoel met een zwaardere hoepel die van de zelfmaak-soort, ik bedoel hiermee NIET de verzwaarde hoepels die je kant en klaar kunt kopen, deze zijn bestemd voor workouts in de sportschool, zijn superzwaar en slecht voor je rug. 

Hieronder de uitleg over het maken van een lichte pvc hoepel, en daaronder de uitleg over het maken van een zware Tyleen hoepel.

* Een gewone hoepel maken, voor kinderen, voor de iets meer gevorderden en voor het oefenen van hand-kunstjes:  Zelf een lichte hoepel maken is het makkelijkst, en kost je nog geen € 5,-   Alle onderdelen zijn te koop bij de bouwmarkt, of bij de buurt-ijzerhandel.

  • Je hebt zo’n 330 cm dunne pvc buis nodig van 16 mm, een buis van 4 meter kost maar € 1.95 bij Gamma/Praxis/buurt-ijzerhandel
  • een pvc koppelstukje, (kost een paar kwartjes)
  • stukje ducktape en een of twee rolletjes elektriciteitstape om je hoepel te versieren (kost zo’€ 2 euro)

Hoe te maken: snijd de pvc buis op maat, klik beide uiteinden in het koppelstukje, verstevig de verbinding met Ductape, versier de hoepel met een leuke kleurtje tape en met een griptape, klaar! Als de hoepel te licht voor je is dan kan je hem iets zwaarder maken door meer ducttape/griptape tape te gebruiken. Over tapes zie: versieren

* Een zwaardere hoepel maken, om te leren hoepelen om je heupen en taille. Voor de meesten is het draaiend en omhoog houden van de hoepel de grootste uitdaging. (Voor mij in ieder geval wél) Daarom is het heel belangrijk dat je gaat oefenen met een hoepel voor volwassenen, die zijn groter en zwaarder dan kinderhoepels.  Zelf zo’n zwaardere hoepel maken is iets ingewikkelder, al is het principe hetzelfde, de onderdelen zijn zwaarder en stugger, en soms lastig om te vinden.

Wat heb je nodig om zelf een zwaardere oefenhoepel te maken:

  • pvc pijp/tyleen aanvoerbuis 25mm doorsnede (of iets smaller)
  • koppelstukjes,
  • ijzerzaag
  • vijl
  • markeerstift
  • textieltape / ductape
  • pan met kokend water

 

01-IMAG0210

 

Oke, uitleg onderdeel voor onderdeel:

pvc pijp/aanvoerbuis

Blijkbaar is Pvc pijp/irrigatiepijp/aanvoerbuis in Nederland helaas alleen nog maar te koop van het merk Gardena. Gardena biedt het aan als onderdeel van het sprinklersysteem. De buis is in div. diktes te koop per 10 meter á € 22, 95 of 50 meter á € 49,- bij o.a. Praxis, of bij tuincentra. Ik kocht voor mijn eerste oefenhoepel (die moet groot en iets zwaarder zijn dan je uiteindelijke danshoepel) de rol van 10 meter pvc buis van 25mm doorsnede, gewicht: 85 psi, en heb daar 3 grote hoepels uit gehaald. aanvulling n.a.v. reactie: het materiaal wordt ook wel merkloos als Tyleen slang verkocht en kost dan minder.

 

koppelstukjes  Een koppelstukje, ook wel slangverlenging genoemd, heb je nodig om de beide uiteinden van je hoepel  aan elkaar te verbinden. Het is een buisje wat nét iets dikker is dan de binnenkant van de pvc buis, met ribbels voor de grip. Ze zijn te koop bij ijzerhandels (maar niet bij Gamma, Praxis enz).

Picture0364

Tip: neem dit fototje mee naar de ijzerhandel, dan weten ze wat je bedoelt. De meeste verkopers weten niet wat je bedoelt als je het over een kopelstukje hebt. (en begrijpen er ook al niets van als je uitlegt waarvoor je het wilt gebruiken).

Tip: neem een paar cm van je plastic buis mee als je een koppelstuk gaat kopen, om te passen.

 

Als je geen koppelstuk kunt kopen dan is een stukje ijzeren buis ook een goede oplossing. je kunt ook naar de ijzerhandel gaan en daar een stukje metalen/ijzeren buis kopen die in je plastic buis past. je hebt dan stukjes metalen buis van 8 cm lang nodig. Bij mijn buurt-ijzerhandel weten ze overigens nog wat klantenbinding is, en daar zijn ze bereid om die ijzeren stukjes buis voor me op maat te zagen, fijne kerels!

Als je een koppelstukje van ijzer gaat maken (en de meneer wil het niet voor je op maat zagen) dan zaag je het gewoon zelf! Je hebt dan nodig: IJzerzaag om de pvc buis en de ijzeren koppelstukjes op maat te zagen. Een Vijl om de bramen van de pvc buis af te vijlen, maar belangrijker: om de bramen van de koppelstukjes af te vijlen  en om het randje van de koppelstukjes iets taps af te vijlen zodat het makkelijker in de pvc buis past.

Aan de slag met die hoepel!

Voorbereiding:

  • De klos pvc buis is te strak opgerold om meteen te kunnen verwerken tot een mooie egale hoepel. Die rondingen moet je dus eerst een beetje ruimer maken. 04-IMAG0213Knip de touwtjes los, verwijder labels enz. en maak de ronding in de buis groter door hem los te wikkelen. Ik heb hem een nachtje uitgerold rond de poten van mijn tafel laten liggen.

 

 

 

  • Koppelstukje: Als je ijzeren koppelstukjes maakt omdat je die van plastic niet kunt vinden: Zaag 8 cm van de metalen buis af. Vijl de uiteinden bij tot je alle bramen hebt verwijderd, en de randen iets taps toelopen. Zet een streepje op het midden van het buisje. Het buisje moet zó strak passen dat je kracht nodig hebt om hem in de hoepel te schuiven.
02-IMAG0211

meten is weten

05-IMAG0214

netjes afvijlen

11-IMAG0223

tot aan de helft in de buis schuiven

  • Leg je koppelstukje een paar uur in de vriezer. Echt waar, da’s een klussers-tip: ijskoud schijnt het  een betere verbinding met de pvc buis te maken.

 

 

 

 

Een paar uurtjes later:

  1. Bepaal de grootte van je hoepel. Een beginnershoepel voor iemand niet (nog) niet goed kan hoepelen moet ongeveer tot 5 cm boven je navel komen. Meet van de grond af tot 5 cm boven je navel. Vermenigvuldig het aantal cm met 3.14 (dat is het getal Pi wat je gebruikt om de omtrek te berekenen) en de uitkomst is de omtrek van je hoepel. Voorbeeld: Mijn hoepel is 105 cm hoog, en de omtrek is dus 105 x 3.14 = 330 cm (afgerond). Blog over het meten van hoepels:
  2. Zaag de pvc buis af op de gewenste lengte. Pas op! Als je zo’n buis van Gardena hebt, met die rode dopjes op de uiteinden, zaag dan de eerste 25 a 30 cm er van af. Dat eerste stuk is bewerkt om niet te kunnen buigen, en daar kan je dus geen mooie ronde hoepel mee maken.
  3. Zet een pannetje met water op het vuur en laat het koken. De pan moet in ieder geval diep genoeg zijn om zo’n 10 cm van het uiteinde van je pvc buis in te dopen. Kokend water maakt het pvc tijdelijk iets zachter zodat je het koppelstukje er gemakkelijker inkrijgt. Het contrast met het bevroren metaal maakt een sterkere verbinding.
  4. Vijl intussen de bramen van de uiteinden van de pvc buis/je hoepel.
  5. 10-IMAG0221

Haal je koppelstukje uit de vriezer.

Doop één uiteinde van je hoepel in het kokende water en houd het daar een minuutje (pas op dat je je niet brandt). De slang wordt overigens niet kokendheet hoor, alleen maar warm en daardoor iets soepeler.

 

 

 

 

Picture0365

Haal je hoepel uit het water en schuif snel het koppelstukje tot aan de helft in het uiteinde. (met een beetje kracht en wrikken). plastic of ijzer, het maakt niet uit, de werkwijze blijft hetzelfde.  Desgewenst kan je eerst het warme uiteinde van je hoepel iets wijder maken door er het handvat van een schroevendraaier o.i.d. in rond te draaien.

 

 

 

 

 

Picture0366

Maak nu de andere kant van je hoepel warm, en schuif deze om het andere einde van het koppelstukje. 

 

 

 

 

 

 

Picture0368

Druk beide uiteinden van de hoepel zo dicht mogelijk naar elkaar toe.

Even laten afkoelen en opdrogen.

Verstevig de koppeling met zwarte duct tape.

Maak je geen zorgen dat de hoepel geen 100% perfecte cirkel is, dat wordt ie vanzelf als je ermee gaat hoepelen.  Bewaar de hoepel liggend op de grond, of hangend aan de muur.

Je hoepel is nu klaar om te versieren!

Blog over het meten van hoepels:

 

 

Ik en mijn eerste hoepel, waarmee ik dagelijks oefen, op het werk in de pauzes, samen met collega’s die hem ook intensief gebruiken.

Ikke

Mislukt Permanent

Zoals al eerder aangekondigd in dit blog hierbij eindelijk mijn stukje over mijn mislukte permanent, geïllustreerd met foto’s. Sinds zo’n 30 jaar lat ik geregeld mijn haar permanenten. behalve dat de krul soms groter of kleiner was is het in al die tijd eigenlijk maar één keer echt mislukt. Dat was toen ik ergens in de nineties in Spanje een nogal agressieve ‘copa del sol (Spaanse variant op de coupe soleil) had laten zetten. Toen ik een par manden daarna in Nederland weer eens een permanent liet zetten pakte dat op de blonde gedeelte heel anders uit dan op mijn ongebleekte bruine haar. Ik heb de boel toen opnieuw laten permanenten, waarna het gortdroog werd, brak en uiteindelijk is afgeknipt.  Pas na het permanenten vertelde een andere kapper me dat je geblondeerd haar niet kunt laten permanenten, dat is teveel chemische beschadiging. Tot zo’n 10 jaar geleden liet ik mijn haar nog geregeld probleemloos van een permanent, deelpermanent of volume permanent voorzien. Tot zo’n 5 jaar geleden zette ik gewoon zelf een wortel/volume permanent, waarna ik het hele permanenten ben vergeten. Goed nieuws voor mijn haar! Het enige wat ik in de afgelopen jaren wel deed was spelen met de kleur, bruin, blond, bruin, roodbruin, asblond, en één keer per ongeluk kerstmannetjes -rood.
Picture0202 (2)

Ik ben een meissie uit the 80’s en ik houd dus van volume en krullen. Het was het tijdperk van voor de digitale revolutie, en ik heb dus niet veel foto’s uit die tijd, en zeker niets digitaals. Ik zette ook zonder permanent geregeld krullen, onder andere door Twingles te gebruiken, zoals op deze foto, ikke met blond haar.  In dat steeds weer krullen zetten gaat een boel tijd zitten, en dus dacht ik om maar weer eens een permanent te laten zetten. Online las ik dat het moderne permanenten veel minder agressief was dan vroeger, en de krullen natuurlijker. Mijn eigen kapsalon deed niets met permanenten, en dus toog ik naar een andere buurtkapper, iemand die geregeld permanetjes zet. Ik legde haar precies uit wat ik allemaal met mijn haar doe: verven, bleken, verven, bleken, en vroeg of permanenten wel kon. Zij bekeek mijn haar, zie dat een permanent heel goed zou kunnen, en we maakten een afspraak. En toen heeft ze me toch mijn mooie inmiddels 30 cm lange haar een partijtje onherstelbaar beschadigd!

Ik ging er met dit haar naartoe: 1-Picture0276

Toen het permanenten klaar was voelde ik al dat het helemaal mis was. Mijn haar voelde klammig en sponzig aan, de krul zakte er langzaam uit en ik kon mijn haar tot tweemaal de lengte uitrekken, als een elastiekje. De krul had alleen gepakt op de eerste 1o cm van mijn haar, waarna het eindigde in 20 cm rattenstaartje. Dit was niet oké! Ik ben nog teruggegaan bij haar, maar kreeg eigenlijk niet veel feedback, alleen een beetje herstellend serum wat ik erin kon spuiten (moest zelf een leeg flesje meebrengen). Dat serum deed helemaal niets.

Ik kwam er met dit haar vandaan: 20120907 bad perm  Picture0289

Nee ik was niet happy! Omdat ik van deze kapster niet veel hulp kreeg (behalve dat ze aanbood om het nogmaals te permanenten) ben ik met mijn mislukte bos naar mijn eigen kapsalon gegaan. Mijn eigen kapsalon: Gonul coiffures is zeer gespecialiseerd in dik en stug mediterraans/midden-oosten haar, en zij geprobeerd te redden wat er te redden viel. Voor ik het wist zat ik met een helm van aluminiumfolie op tussen futuristische lampen aan de keratinebehandeling.

Beam me up Schotty! HTC alles 187

Maar het hielp wel, en na die behandeling en alweer een knipbeurt voelde mijn haar een stuk beter, zij het nog helemaal niet goed. Resultaat: 20120919

Om de frizz een beetje onder controle te houden ben ik een Brazilian keratin therapy shampoo en conditioner van Organix gaan gebruiken. En wekelijks een maskertje met L’oreal total repair en een warme handdoek hielpen ook, plus haarwax van Guhl hielpen mijn haar om er in ieder geval niet meer dood uit te zien. 

 

 

 

 

 

 

 

Maar mijn haar was kapot en daar viel helas niets meer aan te veranderen. Het bleef raar aanvoelen en en beetje kleffig en van al die cremes, wax, mousjes en glansmiddelen kreeg ik ontiegelijke jeuk op mijn hoofdhuid. Mijn haar doek kostte me nu om de paar dagen uren, terwijl het permanentje me juist tijdswinst had moeten opleveren. En  maar mijn haar bleef afbreken. Wekelijks zwemmen hielp natuurlijk ook niet erg mee, dat is zo wie zo al een aanslag op je haar.

Uiteindelijk heb ik het eerst flink kort laten knippen:

december 2012 554081_2459150975000_158046074_njanuari 2013 430811_2624187300805_1248279425_n(1)

 En heb het daarna weer donker gemaakt. Inmiddels is het alweer schouderlang, want mijn haar groeit gelukkig snel. Maar permanent en blonderen: NIET DOEN!

Bruine benen met L’Oreal Sublime Bronze Golden Mousse

Ik hou van de zon, maar dat betekent niet dat ik er pontificaal uren in ga liggen bakken. Ik hou namelijk wel heel erg van zon, maar kan niet zo goed tegen hitte. Daar krijg ik maar hoofdpijn van en ik ben ook al geen fan van zweten. Ben meer een lente-herfst type. Het is nu 5 augustus, we zitten midden in een hittegolf en ik ben toe aan mijn laatste vakantieweek. Ondanks dagjes in het zwembad en aan de plas ben ik wel getint (d.w.z. niet meer bleek) maar toch ook niet echt bruin. Met die extreem warme dagen die we hebben blijf ik ook echt liever binnen tussen 2 ventilatoren zitten, maar een bruin tintje zou ik toch wel fijn vinden. Bleke benen zijn alleen chique als je mooi slank bent, niet bij maat 48. Laatste vakantieweek, en nog steeds geen bruine benen, dus tijd voor actie!                                                                                    Alhoewel er div. pray-tan cabines en airbrushtan salons in de buurt zijn kies ik er toch voor om het zelf te doen. Zelf doen is goedkoper en je hoeft dan niet in je naakte volle glorie voor een wildvreemde te gaan staan.

Ik heb jarenlange ervaring met zelfbruiners, maar helaas zijn de echte toppers op dit gebied: ‘Have a Sunny Day Spray’ en de zelfbruinende zonnemelk van Guhl,  al jaren nergens meer te koop. Vooral van Guhl is dat jammer want dat was een topproduct waar je in de zon binnen een paar uur echt Braziliaans bruin van werd. Een echt goede vervanging heb ik nog steeds niet gevonden. Vanmorgen toog ik dus naar het Kruidvat  op zoek naar een product wat mijn benen een mooie egale en diepbruine tint kan geven. Keuze genoeg, er staat daar zo’n 4 meter aan zonneproducten, waarvan een ruime meter vol met zelfbruiners: sprays, gels, crèmes, milks, geïmpregneerde doekjes, mousses…  Alleen staat er nergens op hóe donker bruin je er van kunt worden, en wat de tint zal zijn (geelbruin, roodbruin, nootbruin?). Ik zie door de flessen het bos niet meer en vraag hulp aan een verkoopster. Die verkoopster raadde me aan om L’Oreal Sublime  Mousse te nemen.

Daar moet ik even over nadenken, want alhoewel ik fan en dagelijks gebruiker ben van div. L’Oreal producten heb ik vroeger wel eens zelfbruiners van ze geprobeerd (dry mist spray en een gel) die én stonken, én niet goed bruinden. Maar ‘nieuwe zomer nieuwe kansen’ , ik koos dus voor de variant: L’Oreal Sublime  Bronze Golden Mousse. De is (uiteraard!) wel weer duurder á € 19,95, maar belooft een ‘directe magische gloed ‘. Ter vergelijking, 1 x praycabine kost € 25,-  1 x airbrushtan kost rond de €35,- en dan heb je maximaal een week een bruine tint. L’Oreal belooft ook een tint van een week, (als je het vaker gebruikt wordt je donkerder) en met hun fles doe ik veel langer. Met een zelfbruinende mousse heb ik nog geen ervaring, maar mousse haarkleuringen zijn wel vreselijk goed (zie mijn blog hierover), dus ik heb er alle vertrouwen in. (wat is er eigenlijk gebeurd met dagcrèmes in gel en in mousse-vorm die jaren geleden zo ‘hot’ waren? Zie je nooit meer iets van).

De gebruiksaanwijzing is eigenlijk gewoon dezelfde als bij alle zelfbruiners, behalve dat je bij de mousse de fles eerst goed moet schudden. Op zelfbruinende BBcream lees je alles over het gebruik van zelfbruiner.

Belangrijk:

  • Gebruik zelfbruiner niet voor het slapengaan! De kleur ontwikkelt zich niet goed in het donker en nachtelijk zweten voorkomt een goede hechting op de huid.
  • Wat je ook niet moet vergeten is om de avond ervoor je huid te scrubben (de scrub mag niet op oliebasis zijn) om dode huidcellen te verwijderen. Het beste scrub je lichtjes met een scrubspons of scrubhandschoen en een beetje zeep.
  • Breng per keer een dun laagje aan: meer is niet beter. Voor een dieper kleurresultaat herhaal je de zelfbruiner de volgende dag(en) nog een keertje.
  • Omdat de zelfbruiner hecht aan je dode huidcellen, en de huidvernieuwing gewoon doorgaat, vervaagt de kleur geleidelijk binnen 5 tot 7 dagen.
  • Niet tevreden met het resultaat? Je kunt de kleur sneller laten vervagen door veel te douchen en te scrubben. Pas wel op dat je je de huid niet beschadigd.
  • Het resultaat en de tint zijn verschillend per persoon, afhankelijk van je eigen huidtype.  Als je een hele lichte huid hebt, probeer de tanningmousse dan eerst uit op een stukje huid wat niet zo zichtbaar is. Wat voor de een goed werkt, kan best voor de ander wat minder goed uitpakken.
  • Je wilt geen verkleurde handpalmen krijgen. Opbrengen kan met plastic handschoenen, met een grote platte makeupkwast/Kabuki kwast, of met een speciaal daarvoor bestemde tanning glove. Ik lees op internet dat zo’n tanning glove het allerbeste en meest egale resultaat geeft, en dus heb de mijne gisteren online besteld bij bol.com.
  • Op internet zag ik dat de L’Oreal Sublime Bronze Golden Mousse ook voor het gezicht gebruikt kan worden, maar dan moet je het met een vochtinbrengende crème mengen. Die crème mag niet op oliebasis zijn, anders krijg je vlekken.
  • Ben je niet tevreden met een product (welk product dan ook) BRENG HET TERUG NAAR DE WINKEL!

Thuisgekomen breng ik de mousse aan op mijn gisteravond al gescrubde benen. Ik vind die mousse wel wat raar. Het smeert nogal dun en een beetje vlekkerig uit, maar ik poets het goed in mijn huid en let er bij mijn tenen, enkels en knieën goed op dat ik niet teveel mousse aanbreng, om daar een te donkere kleur te voorkomen. De mousse laat zich met plastic handschoenen best moeilijk uitsmeren. Na flink uit -en insmeren is het uiteindelijke resultaat wel redelijk egaal, zij het nogal plakkerig. Zelfbruiners hebben altijd zo’n typische iets zurige geur, maar deze mousse ruikt gelukkig niet zo sterk. De golden bronze kleur is meteen te zien, en in het daaropvolgende uur zie ik mijn benen gewoon steeds donkerder worden! Wow!  Ik blijf de verdere dag thuis met blote benen rondlopen en wat ik tijdens de afwas merk is dat die donkere kleur niet het zelfbruinende component is. Er spat namelijk wat water op mijn been, en die druppel laat een heel bleek spoor na! Snel weer wegwerken met een beetje mousse! Die typische zurige DHA-geur komt overigens langzaam toch ook een beetje opzetten maar is nog steeds niet hinderlijk. Ik heb ook een heel klein beetje met mijn kabuki kwast op de binnenkant van mijn armen gesmeerd, en ook daar komt de kleur goed en heel natuurlijk op.

Ik heb bij veel zelfbruiners last gehad van een branderig en jeukend gevoel, maar bij deze tanningmousse van L’Oreal heb ik daar geen last van. Die avond stap ik rond 19.00 onder de douche om die plakkerige laag ‘directe magische gloed’ eraf te wassen. Het spoelt er zó af! De mousse heeft nu ruim 6 uur kunnen inwerken. Wat na het wassen overblijft is een mooie lichtbruine en natuurlijke tint. Hee, dat valt me helemaal niet tegen! Ik wil donkerder en zal dus morgenochtend de tweede laag opbrengen, en ik ga het dan ook voor mijn gezicht proberen. Dat is een gok, want ik kan daar nogal een allergische reactie van krijgen.

voordelen:

  • smeert makkelijk uit
  • meteen bruine benen, die binnen een uur nog donkerder worden
  • bruinig geeft natuurlijk resultaat
  • in combi met een moisturizer ook op het gezicht te gebruiken
  • geur is er wel maar valt mee
  • geen jeuk

nadelen:

  • blijft de hele dag plakkerig
  • de keur blijkt niet bestand tegen het zwembad, en ik zwem iedere week!

Leuke en interessante links:

Een youtube video over hoe je de mousse op kunt brengen. Als je binnen deze site doorklikt vindt je nog meer video’s van L’Oreal met tips over zelfbruiners.

Mijn blog over zelfbruinende BBcream, met tips over hoe je zelfbruiner het beste kunt aanbrengen

Video over hoe je met zelfbruiner bepaalde gedeelten van je lichaam kunt accentueren. Hier heb ik het in mijn blog over zelfbruinende BBcream ook al over gehad.  http://www.youtube.com/watch?v=jmatfTEaI9s

http://www.loreal-paris.co.uk/self-tan/sublime-bronze.aspx

Tegengas, niet iedere recensie op het net is lovend!

http://www.mesbistouilles.com/2013/07/disappointing-product-loreal-sublime.html

 

Epsomzout

Het is vakantie en dus surf ik bijna dagelijks… op internet wel te verstaan!  Zoekend naar een goede remedie om nu eens en voor altijd af te komen van die nare hielkloven die ik al 2 jaar heb (als gevolg van slippers met sleehak) kwam ik via youtube op het wondermiddeltje Epsomzout, ook wel Engels zout of Bitterzout genoemd. Alhoewel de dame iets geëxalteerd vertelt vind ik haar best grappig, en ze geeft goede tips! Link.

Er is op internet veel over te vinden. Epsomzout, zo genoemd omdat het gewonnen werd bij het Epsom UK, heeft een hoge concentratie mineralen (magnesium en sulfaat) waarvan wetenschappelijk is aangetoond dat de moderne westerse mens niet genoeg meer binnenkrijgt. Allerlei kwaaltjes (die ik heb) en vermoeidheid zijn hiervan het gevolg. Epsomzout is rijk aan magnesiumsulfaat en kan (en dat is uniek) via de huid worden opgenomen.  Het wordt dan ook vaak geleverd als badzout. Geregeld baden in Epsomzout verhoogt je mineraalspiegel en die ophoging zorgt ervoor dat vele processen in het lichaam optimaler gaan werken. (aldus internet).

Oraal ingenomen heeft Epsomzout een grondige laxerende werking, zonder pijn. Hele volksstammen gebruiken het, en ook mijn oma had het vroeger in haar medicijnkastje staan. Als je het om de 2 weken gebruikt reinig je je inwendige ikje van allerlei troep. Op internet vond ik ook allerlei sites over ‘gal en leverspoeling’ en dat zou een heleboel kwaaltjes (die ik ook heb) oplossen. De kuur zou je verlossen van z.g.n. leverstenen. Maar volgens prof. Martijn Katan van de VU bestaan die leverstenen helemaal niet, en is dat wat men uitpoept  niets anders dan onverteerde verharde stukjes van de 1,5 liter olijfolie die men moet drinken tijdens deze kuur. (yagh!) Geen liverflush voor mij dus.

Gisteren kocht ik een potje Bitterzout bij de Tuinen á € 5,95 voor 250 gr. En de meeste (onderstaande) recepten vragen om een pond Epzomzout, dus dat tikt lekker aan! Maar als je googelt op ‘magnesiumsulfaat’ en dan bij tuinbouwwinkels kijkt is een kilo Bitterzout ineens veel goedkoper: 5 kg incl verzendkosten voor een tientje! Magnesiumsulfaat wordt namelijk ook gebruikt om schrale grond te verrijken. Dit zout kan je veilig gebruiken voor uitwendige toepassingen, maar internet suggereert dat er voor inwendig gebruik een ander soort Epsomzout bestaat: orale Epsomzout.  Orale Epsomzout is zuiverder en dus iets duurder, en ook te koop in capsulevorm, en in portiezakjes.

Epsomzout en ons lichaam, wat  nuttige toepassingen die ik online vond:

  1. Insectenbeten en lichte zonnebrand: voeg 2 eetlepels zout toe aan 1/4 liter water. Maak een compres door een katoenen lap in de koude oplossing te drenken en leg dit op de huid.
  2. Spierpijn na zware inspanning: voeg een pond zout toe aan een badkuip warm water en ga tenminste 12 minuten badderen. Geeft direct verlichting en sneller herstel.
  3. Botten, pezen en gewrichten: voeg een pond zout toe aan een badkuip warm water en ga tenminste 12 minuten badderen, tenminste 3 maal per week. Na verloop van tijd nemen klachten af. Wel onhandig dat ik geen bad heb, en ook niet de ruimte om er een te plaatsen.
  4. Eelt, pijnlijke en ruwe voeten: voeg een half pond zout toe aan een warm (niet heet!) voetenbad en ga hier tenminste 12 minuten lang met de voeten in zitten. Eelt is daarna gemakkelijk te verwijderen en pijn neemt af. Epsomzout is niet geurend of schuimend. Om de ontspannende werking van het Epsomzout te versterken kun je er etherische Lavendelolie aan toevoegen.
  5. Gezichtsmasker: maak, voordat je je voeten in het voetenbad doet, een doekje nat met de zoutoplossing en leg dat tijdens het voetenbad op je gezicht voor een totale ontspanning.
  6. Stress en mentale spanningen: voeg een pond zout toe aan een badkuip warm water en ga tenminste 45 minuten badderen, 3 maal per week voor het slapen gaan
  7. Haar en hoofdhuid: verdeel gelijke hoeveelheden conditioner en Epsomzout door het haar en laat dit 20 minuten intrekken. Het haar krijgt meer volume.
  8. Gezichtsreiniger: meng een halve theelepel zout met een gezichtsreiniger en masseer de gezichtshuid. Spoel met koud water en dep droog. Werkt als een diepe reiniger.
  9. Slapeloosheid: voeg een pond zout toe aan een badkuip warm water en ga tenminste 45 minuten badderen, 3 maal per week voor het slapen gaan.
  10. Scrub voor het lichaam: neem een handvol zout en masseer dit over de natte huid. Uw huid wordt heerlijk zacht.
  11. Detox: het trekt toxische stoffen uit het lichaam. Voeg een kilo zout toe aan een badkuip warm water en ga tenminste 15 minuten badderen, om de drie dagen.
  12. Huidverzorging: verrijk je dagcrème en bodylotion met een tl Epsomzout, voor een dagelijkse aanvulling van essentiële mineralen.
  13. Laxeermiddel: drink voor het slapengaan een glas sinaasappelsap of limonade (geen prik) met 2 tl Epsomzout geschikt voor oraal gebruik. Goed roeren. Houd de volgende ochtend vrij, je moet namelijk meerdere malen naar het toilet. Het is pijnloos.

Enfin, met die 250 gr. die ik heb ben ik meteen aan het experimenteren gegaan.

Proef op de som:

  • Ik heb er een voetenbad  gemaakt met 3 el Epsomzout in een teiltje warm water om mijn altijd brandende voeten mee te verzachten. Voelt lekker, maar ik schijn het 3 x per week te moeten doen om na 2 weken resultaat te merken. Omdat het zout zo duur is bewaar ik die bak met water voor hergebruik.
  • Ik heb een half theelepeltje zout in een cosmetica potje gemengd met mijn dagcrème (L’Oreal Revitalift) om eens te zien of dit een heilzame werking zal hebben op mijn gezichtshuid (rosacea) en mijn ineens rimpelige decolleté. Ook hier geldt: resultaat op de lagere termijn. Wat ik wel meteen merkte is dat mijn huid er wat strakker door aanvoelt, en matter is (ik glim nogal). De crème wordt door toevoeging van het zout veel vloeibaarder, en als je er teveel zout in doet slaat het wit uit op je gezicht. Maar na een beetje experimenteren heb ik nu de juiste verhouding te pakken.
  • Ik gebruik de met Epsomzout verrijkte crème ook op mijn artrose knieën en op de gescheurde peesplaat / plantar fascia  in mijn voet, hopelijk helpt het.
  • vandaag heb ik er een haarmasker mee gemaakt voor mijn altijd jeukende hoofdhuid (vanwege overmatige talgproductie, en tegenwoordig ook in combi met nachtelijk zweten).  En ik moet zeggen… heb me vandaag nog niet op mijn kop gekrabd! Ook heb ik veel meer volume en glans in mijn haar, en zijn de kleuren sprekender!
  • De laxerende werking heb ik al getest door voor het slapengaan een glas sinaasappelsap te drinken met 2 tl Epsomzout. Ik vond het best wel eng, maar het werkt echt zoals men al had gemeld: volgende ochtend moet je zo’n 3 a 4 keer naar de wc, en het is totaal pijnloos! Ik neem me voor om dit een paar maanden om de 14 dagen te gaan doen en te kijken of ik me er beter door zal voelen, en mijn voedseintoleranties zullen afnemen.

Over een poosje zal ik via dit blog mijn bevindingen met jullie delen, maar op dit moment kan ik dus alleen rapporteren  over het haarmasker, en over de laxerende werking. En het lijkt dat Epsomzout in die gevallen wél waarmaakt wat internet belooft.